پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 2
- اسفند 1387 1
- بهمن 1387 1
- دی 1387 1
- شهریور 1387 5
- مرداد 1387 1
- تیر 1387 1
- خرداد 1387 2
- اردیبهشت 1387 6
- فروردین 1387 1
- اسفند 1386 5
- بهمن 1386 9
- دی 1386 10
- آذر 1386 5
- آبان 1386 9
- مهر 1386 7
- شهریور 1386 10
- مرداد 1386 6
- تیر 1386 9
- خرداد 1386 6
- اردیبهشت 1386 4
آمار : 54109 بازدید
Powered by Blogsky
The one
یکشنبه 3 تیر‌ماه سال 1386 ساعت 19:44
سلام
تو بیو گرافی نوشته بودی تنهای شطرنج بازی کزدنو دوست داری ...خیلی جالبه من هم یه زمانی دوست داشتم .....منم هم خیلی عکاسی دوست دار و تقریبا یه کمی هم کار میکنم .....این این عکس اخری همون پس زمینه ی اون عکش شطرنجی نبود؟؟ ببخشید که من یه مقدار این چیزی رو دیر میگیرم ...
موفق باشی
ممنون که کامنت گذاشتی
بچه ها بقیه رو با رویاها و آرزوهاشون می شناسن نه با اون چیزی که الان هستن!
زیبا بود!
ولی خودمانیم، چه قدر از مادرت بابت این خط خطی ها (عذر می خوام نقاشی ها!) کتک مهمان شدی؟
(می دونم که لازم نیست یادآوری کنم شوخی کردم. نظر من همانیست که در صدر گفتم.)
جالبه که وقتی آدم بزرگا(!) کارای بچگونه می کنن کسی دعواشون نمی کنه
ولی من ایهامشو نمی فهمم!
می دونی که من از کامو بیشتر از سارتر خوشم می آد ولی کلمات رو باید حتما خوند.
من یه زمانی که شاید 2 سالم بود، عادت داشتم زیر میز تحریر پدرم برم و از این نقاشیا بکشم. می گم مثل از این که شما هم در اوان بیست سالگی از این عادتا پیدا کردی!!